BASKETBOL HAKEMLİĞİNE 20 YIL HİZMET VEREN
EROL KAVAK‘ın ARŞİVİNDEN
Basketbol sevgisi öyle bir tutkudur ki kimse engel olamaz.
Eski bir basketbolcu olarak o yılları şöyle anlatıyor…
Çanakkale de Basketbol 1950’lere dayanır.Orta okulda okurken bir gün sınıfımıza Beden Eğitimi öğretmeni Kemal Bey elinde bir kitap ile girdi ve”Çocuklar bugün sizlere yeni bir OYUN öğreteceğim,,İsmi BASKETBOL...Kurallar ve nasıl oynanacağı bu kitapçığın içinde.Hep birlikte öğreneceğiz.Çok heyecanlandık ve sevindik.Sıra arkadaşım Sedat’ın ”hocam sepetle oyun olur mu?,,bu karpuz sepetimi demesi sınıfta gülüşmelere sebep olmuştu.
Öğretmenimiz sahanın boyutlarını tahtaya çizip bize uzun uzun anlatması bizleri çok etkilemişti.
Şimdi Çanakkale de Öğretmen Evi Misafirhanesi olarak kullanılan yapı o zamanlar TAŞ MEKTEP diye anılan okulumuzdu.Okulumuzun arka bahçesine yapılan ilk basketbol sahası şap dökülmüş beton bir zemin ve tahta potalardan ibaretti.Oynarken düşenin canı çok yanar ve kanardı.Ama içimizdeki BASKETBOL SEVGİSİ hep ağır basardı.Sınıflar arası yapılan maçlar çok çekişmeli geçerdi.
Hey gidi eski günler hey….
Dudaklarınızdan tebessüm kalbinizden BASKETBOL sevgisi eksik olmasın.
İsmet BADEM
Ayhan UĞUR (Em.Albay) – M.Haydar KAVAK(Kavak Büfe)-
Kemal ŞENOL(İng.Öğ.,Kaymakam, Vali) – Erdoğan (Em.Ast.)Alt Sıra: Berber Adnan – Kamil ERMAN ”Beden Eğ.Öğ.,,(Düztaban Kamil)